SEU RECUPERATIONEM TERRAE SANCTAE
Profecturus in subsidium, et defensionem fidei Christianae, seu recuperationem Terrae sanctae, genuflectit ante Pontificem, coram quo unus ministrorum tenet crucem benedicendam illi imponendam. Tum Pontifex stans sine mitra, dicit supra Crucem: V. Adjutorium nostrum in nomine Domini.
R. Qui fecit coelum et terram.
V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.
Oremus.
Omnipotens Deus, qui crucis signum pretioso Filii tui Sanguine dedicasti, quique per eamdem crucem Filii tui Domini nostri Jesu Christi mundum redimere voluisti, et per virtutem ejusdem venerabilis crucis humanum genus ab antiqui hostis chirographo liberasti; te suppliciter exoramus, ut digneris hanc crucem paterna pietate bene + dicere, et coelestem ei virtutem, et gratiam impertire, ut quicumque eam in passionis et crucis Unigeniti tui signum ad tutelam corporis, et animae super se gestaverit, coelestis gratiae plenitudinem in ea, et munimen valeat tuae benedictionis accipere. Quemadmodum virgam Aaron ad rebellium perfidiam repellendam benedixisti, ita et hoc signum tua dextera bene + dic; et contra omnes diabolicas fraudes virtutem ei tuae defensionis impendas: ut portantibus illud animae pariter, et corporis prosperitatem conferat salutarem, et spiritualia in eis dona multiplicet. Per eumdem Christum Dominum nostrum. R. Amen.
Deinde Pontifex aspergit Crucem ipsam aqua benedicta, et super recepturum ipsam dicit:
Oremus.
Domine Jesu Christe, Fili Dei vivi, qui es verus et omnipotens Deus, splendor, et imago Patris, et vita aeterna; qui tuis discipulis asseruisti, ut quicumque vult post te venire, semetipsum abneget, et suam crucem tollens te sequatur, quaesumus immensam clementiam tuam, ut hunc famulum tuum, qui juxta verbum tuum seipsum abnegare, suamque crucem tollere, et te sequi, ac contra inimicos nostros pro salute populi tui electi properare, et pugnare desiderat, semper, et ubique protegas, ac a periculis omnibus eruas, et a vinculo peccatorum absolvas, acceptumque votum ad effectum deducas optatum. Tu, Domine, qui es via, veritas, et vita, et in te sperantium fortitudo, ejus iter bene disponas, et prospera cuncta concedas; ut inter praesentis saeculi angustias, tuo semper auxilio gubernetur. Mitte ei, Domine, Angelum tuum Raphaelem, qui Tobiae comes fuit in itinere suo, ejusque patrem a corporis caecitate liberavit, in eundo et redeundo sit ei defensor contra omnes visibiles et invisibiles hostis insidias, et omnem mentis et corporis ab eo caecitatem repellat. Qui cum Deo Patre, et Spiritu Sancto vivis et regnas Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.
Tum Pontifex sedens, accepta mitra, imponet illi Crucem dicens:
Accipe signum crucis. In nomine Pa+ tris, et Fi + lii et Spiritus + Sancti, in figuram crucis, passionis, et mortis Christi, ad tui corporis, et animae defensionem: ut divinae bonitatis gratia post iter expletum, salvus et emendatus ad tuos valeas remeare. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.
Demum Pontifex aspergit cruce signatum aqua benedicta, qui genuflexus osculatur manum Pontificis, et discedit.
DE BENEDICTIONE NOVI MILITIS
Miles creari, et benedici potest quacumque die, loco et hora; sed si inter Missarum solemnia creandus est, Pontifex in eo habitu, in quo Missam celebravit, aut illi interfuit, in faldistorio ante medium altaris stans, vel sedens, prout convenit, finita Missa, id peragit. Si autem extra divina, in stola supra rochettum, vel si sit regularis, supra superpelliceum id faciat. Et primo ensem, quem aliquis coram eo genuflexus evagin*tum tenet, stans, detecto capite, benedicit, si non sit benedictus, dicens: V. Adjutorium nostrum in nomine Domini.
R. Qui fecit coelum et terram.
V. Domine, exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.
Oremus.
Exaudi, quaesumus, Domine, preces nostras, et hunc ensem, quo hic famulus tuus circumcingi desiderat, majestatis tuae dextera dignare bene + dicere, quatenus esse possit defensor Ecclesiarum, viduarum, orphanorum, omniumque Deo servientium, contra saevitiam paganorum, atque haereticorum; aliisque sibi insidiantibus sit terror, et formido. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.
Oremus.
Bene + dic, Domine sancte, Pater omnipotens, aeterne Deus, per invocationem sancti nominis tui, et per adventum Jesu Christi Filii tui Domini nostri, et per donum Sancti Spiritus Paracl*ti, hunc ensem, ut hic famulus tuus, qui hodierna die eo tua pietate praecingitur, visibiles inimicos conculcet, victoriaque per omnia potitus, semper maneat illaesus. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.
Deinde dicit, stans ut prius:
Benedictus Dominus Deus meus, qui docet manus meas ad praelium: * et digitos meos ad bellum.
Misericordia mea, et refugium meum: * susceptor meus, et liberator meus.
Protector meus, et in ipso speravi: * qui subdit populum meum sub me.
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc, et semper, et in saecula saeculorum. Amen.
V. Salvum fac servum tuum, Domine.
R. Deus meus, sperantem in te.
V. Esto ei, Domine, turris fortitudinis.
R. A facie inimici.
V. Domine, exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.
Oremus.
Domine sancte, Pater omnipotens, aeterne Deus, qui cuncta solus ordinas et recte disponis, qui ad coërcendam malitiam reproborum, et tuendam justitiam, usum gladii in terris hominibus tua salubri dispositione permisisti, et militarem ordinem ad populi proteetionem institui voluisti, quique per beatum Joannem militibus ad se in deserto venientibus, ut neminem concuterent, sed propriis contenti essent stipendiis, dici fecisti; clementiam tuam, suppliciter exoramus, ut sicut David puero tuo Goliam superandi largitus es facultatem, et Judam Machabaeum de feritate gentium nomen tuum non invocantium triumphare fecisti; ita et huic famulo tuo, qui noviter jugo militiae colla supponit, pietate coelesti vires et audaciam ad fidei et justitiae defensionem tribuas, et praestes ei fidei, spei, et charitatis augmentum: et da tui timorem pariter et amorem, humilitatem, perseverantiam, obedientiam, et patientiam bonam, et cuncta in eo recte disponas, ut neminem cum gladio isto, vel alio, injuste laedat: et omnia cum eo justa et recta defendat: et sicut ipse de minori gradu ad novum militiae promovetur honorem, ita veterem hominem deponens cum actibus suis, novum induat hominem: ut te timeat et recte colat, perfidorum consortia vitet, et suam in proximum charitatem extendat, praeposito suo in omnibus recte obediat, et suum in cunctis juste officium exsequatur. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.
Tum ensem aqua benedicta aspergit.
Si autem ensis sit prius benedictus, omnia praedicta ornittuntur. Post haec Pontifex sedens, accepta mitra, ensem nudum novo Militi ante se genuflexo, in manum dexteram dicens:
Accipe gladium istum in nomine Pa+ tris, et Fi + lii, et Spiritus + Sancti, et utaris eo ad defensionem tuam, ac sanctae Dei Ecclesiae, et ad confusionem inimicorum crucis Christi, ac fidei christianae; et quantum humana fragilitas permiserit, cum eo neminem injuste laedas: quod ipse praestare dignetur, qui cum Patre et Spiritu Sancto vivit et regnat Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.
Deinde ensis in vagin*m reponitur, et Pontifex cingit Militem novum ense, dicens:
Accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime; et attende, quod Sancti non in gladio, sed per fidem vicerunt regna.
Ense igitur accinctus Miles novus surgit, et ensem de vagin* educit, et evagin*tum ter viriliter vibrat, et super brachium sinistrum tergit, et in vagin*m reponit.
Tunc Pontifex dat novo Militi osculum pacis, dicens: Pax tecum.
Et iterum ensem evagin*tum in dexteram accipiens, Militem novum ante se genuflexum cum ipso ense evagin*to ter super scapulas leviter percutit, interim semel tantum dicens:
Esto miles pacificus, strenuus, fidelis, et Deo devotus.
Deinde reposito ense in vagin*m, Pontifex manu dextera dat novo Militi leviter alapam, dicens:
Exciteris a somno malitiae, et vigila in fide Christi, et fama laudabili.
Et Milites adstantes imponunt novo Militi calcaria; et Pontifex sedens cum mitra, dicit Antiphonam:
Speciosus forma prae filiis hominum, accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime.
Surgit Pontifex, et versus ad novum Militem stans, et detecto capite, dicit:
V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.
Oremus.
Omnipotens sempiterne Deus, super famulum tuum, qui hoc eminenti mucrone curcumcingi desiderat, gratiam tuae bene+ dictionis infunde, et eum dexterae tuae virtute fretum, fac contra cuncta adversantia coelestibus amari praesidiis, quo nullis in hoc saeculo tempestatibus bellorum turbetur. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.
His dictis, novus Miles osculatur manum Pontificis; et depositis ense, et calcaribus, vadit in pace.
DE CLERICO FACIENDO PRO UNO TANTUM
Pro Clerico ordinando parentur forfices ad incidendos capillos, bacile pro illis imponendis, et gremiale lineum album super gremium Pontificis tempore tonsurae tenendum.Si extra Missarum solemnia, quocumque scilicet die, hora et loco minus solemniter Tonsura conferatur, Pontifex supra rochettum, vel, si sit Regularis, supra superpelliceum, amictu, cruce pectorali, stola alba, et mitra simplici indutus, accedens ad faldistorium ante medium altaris, si sit in Capella seu in alio loco convenienti sibi paratum, sedet.
Vel is immediate ante, vel post Missam privatim celebratam conferatur, Pontifex, deposito manipulo, casula tamen retenta, vel ea pariter exutus, accipit mitram simplicem, et accedens ad faldistorium ante medium altaris positum, sedens.
Vel denique si Tonsuram tantum in privatae Missae celebratione, cum mitra simplici; aut etiam cum aliquo ex majoribus Ordinibus intra Missarum solemnia pontificaliter paratus conferat Episcopus: In Missa de Sabbato ante Dominicam Passionis, et in aliis Missis, in quibus non dicitur Gloria in excelsis, post Introitum, Tonsura conferri debet. In Missis vero de Quatuor Temporibus, de Sabbato Sancto, et in aliis Missis in quibus dicitur Gloria in excelsis, dicto, Kyrie, eleison, ad Tonsuram proceditur.
Pontifice igitur sedente in faldistorio, vocatur Tonsurandus nominatim, qui respondens Adsum, accedit; et, facta profunda reverentia Pontifici, genuflectit coram illo, habens suum superpelliceum super brachium sinistrum, et candelam in manu dextera.
Mox surgit Pontifex cum mitra, et dicit:
Sit nomen Domini benedictum.
Ex hoc nunc, et usque in saeculum.
Adjutorium nostrum in nomine Domini.
Qui fecit caelum et terram.
Oremus, fratres charissimi, Dominum nostrum Jesum Christum, pro hoc famulo suo, qui ad deponendum comas capitis sui pro ejus amore festinat, ut donet eis Spiritum sanctum, qui habitum religionis in eo in perpetuum conservet, et a mundi impedimento ac saeculari desiderio corda eorum defendat: ut sicut immutatur in vultu, ita dextera manus ejus virtutis ei tribuat incrementa, et ab omni caecitate spirituali, et humana oculos eius aperiat, et lumen ei aeternae gratiae concedat. Qui vivit et regnat cum Deo Patre in unitate ejusdem Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
Post haec, sedente Pontifice, schola seu ministri inchoant et prosequitur Antiphonam (cum cantu) , et Psalmum sequentes.
Tu es, Domine, qui restitues haereditatem meam mihi.
Psalmus 15.
Conserva me, Domine, quoniam speravi in te: * dixi Domino: Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges.
Sanctis, qui sunt in terra ejus, * mirificavit omnes voluntates meas in eis.
Multiplicatae sunt infirmitates eorum: * postea acceleraverunt.
Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus: * nec memor ero nominum eorum per labia mea.
Gloria Patri, et Filio, * et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper: * et in saecula saeculorum. Amen.
Repetitur Antiphona Tu es, Domine.
Incepto Psalmo, extenditur supra gremium Pontificis mantile album, et Pontifex cum forficibus incidit Tonsurando extremitates capillorum in quatuor locis videlicet: in fronte, in occipitio, et ad utramque aurem, deinde in medio capitis aliquot crines capillorum, et in bacile deponit, ducende eo qui tondetur:
Dominus pars haereditatis meae, et calicis mei: tu es qui restitues haereditatem meam mihi.
Tonso Clerico, Pontifex, depositis gremiali et mitra, surgit , et stans versus ad illum, dicit:
Oremus.
Praesta, quaesumus, omnipotens Deus, ut hic famulus tuus, cujus hodie comas capitis pro amore divino deposuimus, in tua dilectione perpetuo maneat, et eum sine macula in sempiternum custodias. Per Christum Dominum nostrum. Amen.
Tunc schola seu ministri inchoant et prosequitur Antiphonam et Psalmum sequentes (cum cantu) ; qua incepta, Pontifex sedet cum mitra:
Hic accipiet benedictionem a Domino, et misericordiam a Deo salutari suo: quia haec est generatio quaerentium Dominum.
Psalmus 23.
Domini est terra, et plenitudo ejus: * orbis terrarum, et universi qui habitant in eo.
Quia ipse super maria fundavit eum: * et super flumina praeparavit eum.
Quis acendet in mentem Domini: * aut quis stabit in loco sancto ejus?
Innocens manibus et mundo corde: * qui non accepit in vanum animam suam, nec juravit in dolo proximo suo.
Hic accipiet benedictionem a Domino, * et misericordiam a Deo salutari suo.
Haec est generatio quaerentium eum, * quaerentium faciem Dei Jacob.
Attollite portas, principes, vestras, et elevamini portae aeternales: * et introibit Rex gloriae.
Quis est iste Rex gloriae? * Dominus fortis et potens, Dominus potens in proelio.
Attollite portas, principes, vestras, et elevamini portae aeternales: * et introibit Rex gloriae.
Quis est iste Rex gloriae? * Dominus virtutum ipse est Rex gloriae.
Gloria Patri, et Filio, * et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper: * et in saecula saeculorum. Amen.
Repetitur Antiphona, Hi accipiet, etc.
Qua finita, Pontifex, deposita mitra, surgit, et conversus ad altare, dicit: Oremus.
Et Ministri dic*nt:Flectamus genua. Levate.
Et Pontifex versus ad Tonsum, adhuc genuflexum, dicit:
Adesto, Domine, supplicationibus nostris, et hunc famulum tuum bene dicere dignare, cui in tuo sancto nomine habitum sacrae religionis imponimus: ut, te largiente, et devotus in Ecclesia tua persistere, et vitam percipere mereatur aeternam. Per Christum Dominum nostrum.
Amen.
Tunc Pontifex sedet cum mitra, et accipiens in manu superpelliceum, Tonsum totaliter induit, dicens:
Induat te Dominus novum hominem, qui secundum Deum creatus est, in justitia et sanctitate veritatis.
Quo expedito, Pontifex, deposita mitra, surgit, et, versus ad illum dicit:
Oremus.
Omnipotens, sempiterne Deus, propitiare peccatis nostris, et ab omni servitute saecularis habitus hunc famulum tuum emunda: ut, dum ignominiam saecularis habitus deponit, tua semper in aevum gratia perfruatur: ut sicut similitudinem coronae tuae eum gestare facimus in capite, sic tua virtute haereditatem subsequi mereatur aeternam in corde: Qui cum Patre, et Spiritu Sancto vivis et regnas Deus, per omnia saecula saeculorum.
Amen.
Deinde Pontifex, accepta mitra, sedet et Clericum sic alloquitur:
Fili charissime, animadvertere debes, quod hodie de foro Ecclesiae factus sis, et privilegia clericalia sis sortitus. Cave igitur, ne propter culpam tuam illa perdas; et habitu honesto, bonisque moribus, atque operibus Deo placere studeas: Quod ipse tibi concedat per Spiritum Sanctum suum.
Amen.
Et si nullus alius ordo conferatur, subdit:
Dic semel septem Psalmos poenitentiales cum Litanias, Versiculis, et Orationibus, et omnipotentem Deum etiam pro me ora.
DE CLERICO FACIENDO
Clericus fieri potest etiam extra Missarum solemnia quocumque die, hora, et loco.Pro Clericis ordinandis, parentur forfices pro incidendis capillis, et bacile pro illis imponendis. Et quilibet ordinandorum habere debet suum superpelliceum super brachium sinistrum, et candelam in manu dextra. Et vocantur omnes tonsurandi nominatim, et sigillatim per notarium, et quilibet respondet, Adsum.
Quibus ante altare coram Pontifice in faldistorio cum mitra sedente genuflexis, Pontifex surgit cum mitra, et dicit:
Sit nomen Domini benedictum.
Ex hoc nunc, et usque in saeculum.
Adjutorium nostrum in nomine Domini.
Qui fecit caelum et terram.
Oremus, fratres charissimi, Dominum nostrum Jesum Christum, pro his famulis suis, qui ad deponendum comas capitum suorum pro ejus amore festinant, ut donet eis Spiritum Sanctum, qui habitum religionis in eis in perpetuum conservet, et a mundi impedimento, ac saeculari desiderio corda eorum defendat; ut sicut immutantur in vultibus, ita dextra manus ejus virtutis tribuat eis incrementa, et ab omni caecitate spirituali et humana oculos eorum aperiat, et lumen eis aeternae gratiae concedat. Qui vivit et regnat cum Deo Patre in unitate ejusdem Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
Post haec, sedente Pontifice, schola inchoat et prosequitur Antiphonam, et Psalmum.
Psalmus 15.
Conserva me, Domine, quoniam speravi in te: * dixi Domino: Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges.
Sanctis, qui sunt in terra ejus: * mirificavit omnes voluntates meas in eis.
Multiplicatae sunt infirmitates eorum: * postea acceleraverunt.
Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus: * nec memor ero nominum eorum per labia mea.
Gloria Patri, et Filio: * et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper: * et in saecula saeculorum. Amen.
Repetitur tota Antiphona Tu es, Domine.
Incepto Psalmo, Pontifex cum forficibus incidit unicuique extremitates capillorum in quatuor locis, videlicet, in fronte, in occipitio, et ad utramque aurem, deinde in medio capitis aliquot crines capillorum, et in bacile deponit; et quilibet, cum tondetur, dicit:
Dominus pars haereditatis meae, et calicis mei: tu es, qui restitues haereditatem meam mihi.
Omnibus tonsis, mitra deposita, surgit Pontifex, et stans versus ad illos, dicit:
Oremus.
Praesta, quaesumus, omnipotens Deus, ut hi famuli tui, quorum hodie comas capitum pro amore divino deposuimus, in tua dilectione perpetuo maneant; et eos sine macula in sempiternum custodias. Per Christum Dominum nostrum. Amen.
Tunc schola inchoat, et prosequitur Antiphonam sequentem. Qua incepta, Pontifex sedet cum mitra:
Psalmus 23.
Domini est terra, et plenitudo ejus: * orbis terrarum, et universi qui habitant in eo.
Quia ipse super maria fundavit eum: * et super flumina praeparavit eum.
Quis acendet in montem Domini: * aut quis stabit in loco sancto ejus?
Innocens manibus, et mundo corde: * qui non accepit in vano animam suam, nec juravit in dolo proximo suo.
Hic accipiet benedictionem a Domino, * et misericordiam a Deo salutari suo.
Haec est generatio quaerentium eum: * quaerentium faciem Dei Jacob.
Attollite portas, principes, vestras, et elevamini portae aeternales: * et introibit rex gloriae.
Quis est iste rex gloriae? * Dominus fortis et potens, Dominus potens in proelio.
Attollite portas, principes, vestras, et elevamini portae aeternales: * et introibit rex gloriae.
Quis est iste rex gloriae? * Dominus virtutum ipse est rex gloriae.
Gloria Patri, et Filio: * et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper: * et in saecula saeculorum. Amen.
Deinde repetitur tota Antiphona, Hi accipient, etc.
Qua finita, surgit sine mitra Pontifex, et ad altare conversus, dicit: Oremus.
Et Ministri dic*nt:Flectamus genua. Levate.
Et mox ad tonsos genuflexos versus Pontifex, dicit:
Adesto, Domine, supplicationibus nostris, et hos famulos tuos bene dicere dignare, quibus in tuo sancto nomine habitum sacrae religionis imponimus: ut, te largiente, et devoti in Ecclesia tua persistere, et vitam percipere mereantur aeternam. Per Christum Dominum nostrum.
Amen.
Tunc Pontifex sedet cum mitra, et accipiens in manu superpelliceum, dicit singulis:
Induat te Dominus novum hominem, qui secundum Deum creatus est, in justitia et sanctitate veritatis.
Et mox imponit illud cuilibet, repetendo, Induat te, etc. immittens usque ad scapulas; et immediate trahens, si unum tantum sit superpelliceum; sicque facit usque ad ultimum, qui eo totaliter induitur; si vero quisque suum superpelliceum habeat, singuli totaliter induuntur.
Quo expedito, sine mitra surgit Pontifex, et versus ad illos dicit:
Oremus.
Omnipotens sempiterne Deus, propitiare peccatis nostris, et ab omni servitute saecularis habitus hos famulos tuos emunda: ut dum ignominiam saecularis habitus deponunt, tua semper in aevum gratia perfruantur: ut sicut similitudinem coronae tuae eos gestare facimus in capitibus, sic tua virtute haereditatem subsequi mereantur aeternam in cordibus: Qui cum Patre, et Spiritu Sancto vivis et regnas Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.
Deinde sedet cum mitra Pontifex, et alloquitur eos sub his verbis:
Filii charissimi, animadvertere debetis, quod hodie de foro Ecclesiae facti estis, et privilegia clericalia sortiti estis; cavete igitur, ne propter culpas vestras illa perdatis; et habitu honesto, bonisque moribus atque operibus Deo placere studeatis. Quod ipse vobis concedat per Spiritum Sanctum suum. Amen.
Tunc, suggerente Archidiacono, Ordinati redeunt ad loca sua.
DE CONFIRMANDIS
Pontifex infantes, pueros, vel alios sacri baptismatis unda perfusos, confirmare volens, paratus supra rochettum, vel, si sit Regularis, supra superpelliceum, amictu, stola, pluviali albi coloris, et mitra, accedit ad faldistorium ante medium altaris, aut in alio convenienti loco sibi paratum; et in eo sedens, renibus altari, et facie populo versis, baculum Pastoralem in sinistra tenens, populum coram se stantem admonet, quod nullus alius, nisi solus Episcopus, Confirmationis ordinarius minister est. Nullus confirmatus debet reconfirmari.
Nullus, qui non sit confirmatus, potest esse in confirmatione patrinus, nec pater, aut mater, maritus, aut uxor.
Nullus excommunicatus, interdictus, vel gravioribus facinoribus alligatus, aut christianae fidei rudimentis non edoctus, ingerat se ad percipiendum hoc Sacramentum, vel ad tenendum confirmandum.
Adulti deberent prius peccata confiteri, et postea confirmari, vel saltem de mortalibus, si in ea inciderint, conterantur.
Hoc Sacramento contrahitur spiritualis cognatio, imipediens matrimonium contrahendum, et dirimens jam contractum ; quae cognatio confirmantem, et confirmatum, illiusque patrem, et matrem, ac tenentem non egreditur.
Nullus praesentet nisi unum, aut duos, non plures, nisi aliter necessitas suadeat, arbitrio Episcopi.
Confirmandi deberent esse jejuni.
Confirmato debet ligari frons, et sic manere quousque Chrisma desiccetur, vel extergatur.
Proinde, unusquisque confirmandus portet lineam vittam mundam, cum qua ligetur caput.
Nullus confirmatus discedat, nisi benedictione accepta, quam Pontifex post omnium confirmationem dabit.
Infantes per patrinos ante Pontificem confirmare volentem teneantur in brachiis dextris. Adulti vero, seu alii majores ponant pedem suum super pedem dextrum patrini sui. Et ideo, neque masculi feminis patrini, neque feminae masculis matrinae esse deberent.
Quibus per ordinem ante Pontificem dispositis, Pontifex sedens lavat manus, deinde deposita mitra surgit, et stans versa facie ad confirmandos, junctis ante pectus manibus, confirmandis genua flectentibus, et manus ante pectus junctas tenentibus, dicit:
Spiritus Sanctus superveniat in vos, et virtus Altissimi custodiat vos a peccatis. Amen.
Deinde signans se manu dextra a fronte ad pectus signo crucis, dicit:
Adjutorium nostrum in nomine Domini.
Qui fecit caelum et terram.
Domine, exaudi orationem meam.
Et clamor meus ad te veniat.
Dominus vobiscum.
Et cum spiritu tuo.
Tunc extensis versus confirmandos manibus, dicit:
Oremus.
Omnipotens sempiterne Deus, qui regenerare dignatus es hos famulos tuos (vel has fámulas tuas) ex aqua, et Spiritu Sancto; quique dedisti eis remissionem omnium peccatorum; emitte in eos (vel in eas) septiformem Spiritum tuum Sanctum Paracl*tum de coelis. Amen.
Spiritum sapientiae, et intellectus. Amen.
Spiritum consilii, et fortitudinis. Amen.
Spiritum scientiae, et pietatis. Amen.
Adimple eos (veleas) Spiritu timoris tui, et consigna eos (vel eas) signo Cru cis Christi, in vitam propitiatus aeternam. Per eumdem Dominum nostrum Jesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit, et regnat in unitate ejusdem Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.
Pontifex sedens super faldistorium praedictum, vel etiam, si multitudo confirmandorum id exegerit, dispositis illis per ordinem super gradus presbyterii, vel alibi, Pontifex stans cum mitra, illos confirmat per ordinem genuflexos, et uno ordine confirmato, illi surgunt, et alii genuflectunt, et confirmantur, et sic usque in finem. Et Pontifex inquirit sigillatim de nomine cujuslibet confirmandi, sibi per patrinum, vel matrinam flexis genibus praesentati, et summitate pollicis dextrae manus Chrismate intincta, dicit:
N. Signo te signo Cru cis: quod dum dicit, producit pollice signum crucis in frontem illius: deinde prosequitur:
Et confirmo te Chrismate salutis: In nomine Pa tris, et Fi lii, et Spiritus Sancti. Amen.
Deinde leviter eum in maxilla caedit, dicens: Pax tecum.
Omnibus confirmatis, Pontifex tergit cum mica panis, et lavat pollicem, et manus super pelvim.
Deinde aqua lotionis cum pane fundatur in piscinam sacrarii. Iterim dum lavat manus, cantatur sequens Antiphona, vel legitur a ministris, quod etiam in similibus servari debet.
Deinde repetitur Antiphona Confirma hoc, Deus.
Qua repetita, Pontifex deposita mitra surgit, et stans versus ad altare, junctis ante pectus manibus, dicit:
Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam.
Et salutare tuum da nobis.
Domine, exaudi orationem meam.
Et clamor meus ad te veniat.
Dominus vobiscum.
Et cum spiritu tuo.
Deinde junctis adhuc ante pectus manibus, et omnibus confirmatis devote genua flectentibus, dicit:
Oremus.
Deus, qui Apostolis tuis Sanctum dedisti Spiritum et per eos, eorumque successores, céteris fidelibus tradendum esse voluisti; respice propitius ad humilitatis nostrae famulatum, et praesta; ut eorum (veleárum) corda, quorum (vel quarum) frontes sacro Chrismate delinivimus, et signo sanctae Crucis signavimus, idem Spiritus Sanctus in eis superveniens, templum gloriae suae dignanter inhabitando perficiat. Qui cum Patre, et Spiritu Sancto vivis, et regnas Deus, in saecula saeculorum. Amen.
Deinde dicit:
Ecce sic benedicetur omnis hom*o, qui timet Dominum.
Et vertens se ad confirmatos, faciens super eos signum crucis, dicit:
Bene dicat vos Dominus ex Sion, ut videatis bona Jerusalem omnibus diebus vitae vestrae, et habeatis vitam aeternam. Amen.
Expedita itaque Confirmatione, Pontifex sedens, accepta mitra, patrinis et matrinis annuntiat, quod instruant filios suos bonis moribus, quod fugiant mala, et faciant bona, et doceant eos Credo in Deum, et Pater Noster, et Ave, Maria, quoniam ad hoc sunt obligati.
Hoc Sacramentum potest conferri minus solemniter quocumque die, hora, et loco, ex causa ad arbitrium Episcopi.
